Heart To Heart - Business Inside

Wouter Timmer en Louise Schalkwijk nemen een kijkje in elkaars keuken.

Wat zijn hun drijfveren? Wat is hun passie? En waarom zijn ze ondernemer? 

Officious
Wouter, directeur van Officious: ‘Officious kent vier takken van sport. Dit zijn kantoorartikelen - van oudsher, kantoorinrichting (van een stoeldopwieltje voor bestaande klanten tot plannen maken voor en processen begeleiden naar een nieuwe inrichting of een nieuw onderkomen), zorginrichting (inrichting van zorginstellingen) en audiovisueel (beeld en geluid). Officious bestaat al 45 jaar en dat is langer dan ik besta. De drijfveer om ooit met het bedrijf te starten, daar was ik niet bij. Die hebben we opnieuw ontdekt. Waar wij gepassioneerd over zijn, is dat wij geloven dat we een stukje specialisme hebben in wat we doen en dat we dit moeten blijven ontwikkelen. Dat is heel belangrijk. En dat specialisme willen we graag delen. Met wie dan ook. Het is fijn als dat klanten zijn, want dan staat er een vergoeding tegenover. Maar dat is eigenlijk al bijzaak. Wat je hopelijk zou moeten merken aan de mensen die hier werken, is dat we graag mensen willen helpen. Bedrijven willen helpen met de volgende stap die ze zouden moeten maken of niet. Zeker in deze tijd waarin kantoren totaal anders ingericht moeten worden.’

LOES Papendrecht
Louise, eigenaar van LOES Papendrecht: ‘We zijn begonnen met het idee om puur en voedzaam brood op de markt te brengen. Dit kwam doordat mijn vader, die in een grote broodfabriek werkte, dagelijks zag wat daar allemaal in ging en hoe het werd gemaakt. En hij wilde juist dingen maken die góéd zijn voor je lichaam. Dus werd hij zelfstandig bakker. En een jaar later startte ik met LOES; als winkel waar ik het brood dat mijn vader bakte samen met diverse streekproducten verkocht. Met vier tafeltjes. En dat werden er steeds meer, omdat bleek dat mensen er ook graag een taartje of een belegd desembroodje wilden eten. Inmiddels hebben we sinds twee jaar ook een bakery café. Dat was spannend maar heeft heel goed uitgepakt. Mensen verrassen met een feestje op hun bord dat ze misschien zélf niet zo snel als combinatie zouden uitkiezen. We doen ons best om de klanten én gasten te blijven prikkelen.’

Dromen? 
Louise heeft wel ideeën en plannen. Maar dromen? ‘Ik zeg geen nee tegen een LOES-filiaal erbij. Ook geen volmondig ja. We staan natuurlijk ergens voor. Mijn vader, de bakker, die maakt alles wat ik verkoop. Maar daar zit natuurlijk wel een grens aan. En daarnaast is hij vooral gericht op datgene wat we voor ogen hadden toen we begonnen: producten maken en verkopen die van goede kwaliteit zijn. Kwaliteit gaat bij ons altijd voor kwantiteit. En dat is goed te merken, want onze klanten komen van ver: Zwijndrecht, Barendrecht, Hendrik-Ido-Ambacht, Gorinchem, Arkel, Meerkerk. En dat is wel heel gaaf! Je hoeft ook niet altijd te dromen als de werkelijkheid leuk genoeg is. Ik ontdekte dat door hoe wij met elkaar omgaan in ons LOES-team, mijn medewerkers zich gewaardeerd voelen en daardoor groeien. Natuurlijk ben ik eindverantwoordelijk met alles wat daarbij hoort, maar wij werken ook gewoon volledig mee met alles wat er elke dag moet gebeuren. Juist de personen in de spoelkeuken laten merken dat ze net zo waardevol zijn als iedereen die bij ons werkt, dat vind ik erg waardevol. Bestek is immers het visitekaartje van de zaak. Respect naar elkaar is belangrijk en mooi om te zien.’

De droom van Wouter is twee, drie jaar oud. ‘Ik besefte toen dat als ik als ondernemer veel geld met mijn toko zou verdienen, ik meer had om uit te delen. Aan mensen die het minder goed hebben. Om kansen te creëren. Want er kan heel veel potentie zitten bij mensen die gewoon even pech hebben. Wanneer zij die kans krijgen, kunnen ze hun potentie tot bloei laten komen. Ikzelf heb heel veel geluk gehad door waar ik geboren ben en de kansen die ik heb gekregen. Dat besef ik heel goed. Twee, drie jaar geleden zag ik ook in dat als het niet heel goed met je organisatie gaat, je nog steeds kunt geven. Een gevende houding is een hartsgesteldheid. Niet iets als je geld over hebt. Dat is gewoon een houding. Ik zou het heel tof vinden om meerdere organisaties op te richten vanuit passies van mensen met diezelfde houding. We willen een positief verschil maken in de wereld. Dit sluit ook aan bij een stukje puurheid. Je wilt de wereld een positieve invloed geven. Met brood, gezonde producten, een glimlach. Daar begint het mee. En  dat merk je hoop ik ook als je hier binnenkomt. Dat mensen gastvrij zijn en blij om je te zien. En het maakt dan niet uit of je directeur bent of schoonmaker. Dus serieondernemerschap en impact proberen te bereiken. Dat zijn mijn doelen. Mijn dromen, zo je wilt. En dan gaat het niet om mij. Juist niet. Maar om heel veel andere mensen. Om die een kans te geven. Dat lijkt me echt heel tof.’ 

Uitdaging
Louise vindt het soms lastig om voor haarzelf een uitdaging te blijven vinden. ‘Nieuwe dingen vind ik erg leuk, maar op het moment dat het er staat, denk ik: en wat nu? Natuurlijk blijf je bezig, maar… Een voorbeeld: we vieren elke verjaardag van LOES en dat vind ik geweldig. Om er met alle klanten en gasten die dag een feestje van te maken. Maar daarna val ik een paar dagen in een zwart gat. Want wat ga ik nu doen? Door de lockdown moest ik aan de slag gaan en oplossingen bedenken. Wat dat betreft voelde de lockdown als iets leuks. Gek genoeg. Vernieuwen is voor mij een uitdaging en daar krijg ik heel veel energie van.’

Officious beschikt over zelfsturende en zelfontwikkelende teams. Met hun eigen managers en hun eigen dromen. Wouter: ‘Mijn uitdaging is om deze dromen synchroon te laten lopen, om ze aangelijnd te houden met elkaar. Dat niet één tak de ene kant op wil en de andere drie de andere. Ze moeten immers wél passen in het toekomstbeeld.’

Wat als?
Als Louise de baas van Officious zou zijn, dan zou ze eerst het bedrijf goed willen leren kennen. ‘Wat doen ze, en waar zijn ze mee bezig? Dat is nummer 1. Ik denk dat ik dit geweldig zou vinden. Bezig zijn met projecten en daarna weer door naar het volgende project.’

Wouter als baas van LOES? ‘Wat kan ik daar over zeggen? Daar ken ik het niet goed genoeg voor. Wat ik wel altijd erg belangrijk heb gevonden en wat ik je zou willen meegeven, is een goede balans tussen werk en privé. Louise met twee kleine kinderen en een derde op komst, een eigen zaak, man in de zaak. Geen idee of je die balans al gevonden hebt, maar dat wil ik je meegeven.’

Tips voor andere ondernemers 
Louise heeft wel een tip. ‘Wees altijd bewust bezig met andere ondernemers. Er is een groot deel dat dat doet, maar ik heb al vaak te maken gehad met jaloezie, haat, nijd, het elkaar niet gunnen. En dat terwijl iedereen elkaar aan kan vullen. Het wordt je niet altijd in dank afgenomen dat steeds meer mensen LOES weten te vinden. En dat snap ik niet. Zien ze dan wel hoe hard we daar dagelijks voor moeten werken? Als je elkaar helpt, wordt het juist nog mooier en beter. En dat straal je dan ook uit naar iedereen.’

Wouter heeft hierop niets aan te vullen. Zeker nu. Samenwerken is het credo. ‘Maar wij dwingen klanten niet om met ons zaken te doen. Werken willen we vanuit gelijkwaardigheid en keuzevrijheid. Je moet niet dingen bij je willen houden of vechten voor jouw stukje. Als we iets niet goed doen, dan hebben we geen bestaansrecht. En dan moeten we daarmee aan de slag. We hoeven niemand te overtuigen om met ons dingen te doen. Dat moeten ze zelf willen, anders hoeft het echt niet.’ 

Maar Wouter en Louise zouden wél graag in gesprek komen met hen die geïnteresseerd zijn in hun verhaal, met mensen die misschien net als zij hartsondernemers zijn.